Studia prawnicze ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim, tam też zyskał stopień doktora w 1983 r., stopień doktora habilitowanego w Polskiej Akademii Nauk w 1996 r., tytuł profesora w 2003 r. Pracę naukowo-dydaktyczną realizował w Polsce na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Śląskim, Uniwersytecie Gdańskim i Elbląskiej Uczelni Humanistyczno-Ekonomicznej. Odbył aplikację sądową w Sądzie Wojewódzkim w Krakowie. Ponadto odbywał w latach 1982-1983 studium podyplomowe prowadzone przez McGeorge School of Law, University of the Pacific (Sacramento, USA) oraz staż w Radzie Europy (Directorate of Legal Affairs) w 1989 r.
Pełnione funkcje: Pełnomocnik Rektora ds. studenckich praktyk robotniczych, Prodziekan ds. Naukowych, Wydział Prawa i Administracji, Dziekan Wydziału Prawa i Administracji, Kierownik Katedry Prawa Karnego Procesowego i Kryminologii, Członek Senatu, Kierownik Katedry Prawa Międzynarodowego i Europejskiego.
Stypendysta: McGeorge School of Law, University of the Pacific (Sacramento, USA), Uniwersytetu w Salzburgu (Austria) – Instytut Prawa Międzynarodowego Publicznego, University of Connecticut, Department of Political Science (Storrs, Connecticut, USA), Wydziału Prawa Uniwersytetu w Uppsali (Szwecja), Oxford University (All Souls College), United Nations Asia and Far East Institute (UNAFEI) (Tokio, Japonia), Alexander von Humboldt – Stiftung (Niermcy), Max-Planck Gesellschaft zur Förderung der Wissenschaften (Monachium). Stypendia Humbolda i Maxa Plancka były realizowane w Max-Planck-Institut für ausländisches und internationales Strafrecht, Freiburg (Niemcy).
Zajmowane stanowiska i inne pełnione funkcje: Członek Rady ds. Uchodźców (nominacja Premiera na wniosek Ministra Sprawiedliwości): 2004 – 2005; Ad hoc ekspert ONZ w dziedzinie międzynarodowej współpracy w sprawach karnych: 1995 – 2004; prowadzenie seminarium nt. ekstradycji podczas szkolenia zorganizowanego przez Biuro ONZ w Wiedniu (Centrum Zapobiegania Przestępczości Międzynarodowej) wraz z Międzynarodowym Instytutem Wyższych Studiów Nauk Penalnych (ISISC) dla przedstawicieli ministerstw sprawiedliwości i prokuratur generalnych z 35 krajów, Syrakuzy 1997; prowadzenie seminarium nt. praw człowieka w systemie ekstradycyjnym podczas międzynarodowej konferencji nt. praw międzynarodowej współpracy w sprawach karnych i praw człowieka, zorganizowanej przez Sekretariat Brytyjskiej Wspólnoty Narodów (Commonwealth), Oxford 1999; Członek polskiej delegacji oraz główny ekspert rządu polskiego w pracach Komitetu Ad Hoc ONZ powołanego w celu przygotowania Konwencji przeciwko Międzynarodowej Przestępczości Zorganizowanej, Wiedeń: 1997 – 2000; członek delegacji polskiej na Konferencji Dyplomatycznej Pełnomocników Rządów ds. Międzynarodowego Trybunału Karnego, Rzym 1998; Członek oraz przewodniczący delegacji polskiej w pracach Komisji Przygotowawczej ONZ ds. Międzynarodowego Trybunału Karnego w Nowym Jorku w latach 1999 – 2002; Ekspert prawny Ministerstwa Spraw Zagranicznych w latach 1998 – 2002; Autor ekspertyz na zlecenie Trybunału Konstytucyjnego w latach 2003-2004.
Autor niemal 800 publikacji naukowych, w zdecydowanej większości opublikowanych w językach obcych za granicą – w tym 7 książek, blisko 30 rozdziałów w pracach zbiorowych oraz ponad 500 artykułów. Wśród nich monografie: “Transfer of Prisoners under International Instruments and Domestic Legislation: A Comparative Study”, Freiburg: Max-Planck-Institut für ausländisches und internationales Strafrecht, 1993, ss. 1-587 (w jęz. angielskim); “Kidnaping międzynarodowy w służbie prawa. Studium międzynarodowe i porównawcze”, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2000, ss. 1-426; „Międzynarodowy Trybunał Karny”, Kraków: Zakamycze 2004, t. I – II, ss. 1800.
Laureat głównej Nagrody im. Profesora Manfreda Lachsa za książkę „Kidnaping międzynarodowy” w 2003 r.
Pasje: muzyka klasyczna, dalekie podróże, książki, wychowanie dzieci.
