Autor:
mgr inż. Anna KOCZUR
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa z siedzibą w Poznaniu
Internet w edukacji
Spis treści
- Istota sieci internetowej. E-learning XXI wieku.
- Rodzaje form zdalnych i narzędzi do realizacji połączenia
- Platformy edukacyjne.
- Wyniki ankiety weryfikacji procesu nauki w edukacji zdalnej w wybranej placówce szkolnej.
- Plusy i minusy edukacji zdalnej. Idealne zasady E-learningu.
- Podsumowanie
- Spis wykorzystanej literatury
Istota sieci internetowej. E-learning XXI wieku.
Internet już od dłuższego czasu pełni ważną rolę w edukacji społeczeństwa. Poparcie przez Unię Europejską działań na rzecz rozwoju nowych technologii informacyjnych przekłada się jednoznacznie na wsparciu finansowym wielu projektów badawczych, których celem jest propagowanie, rozwój i wykorzystanie e-learningu. E-learning jest obecnie jedną z najszybciej rozwijających się gałęzi technologii informatycznych. Określany jest, jako kształcenie na odległość – gdzie obejmuje on niemal wszystkie obszary działalności zarówno edukacyjnej, jak i oświatowej. Dynamicznej ewaluacji tej płaszczyzny sprzyja rozwój nowych technologii i urządzeń do przekazywania informacji, które tworzą zupełnie nowe możliwości kształcenia w branży edukacyjnej, począwszy od początku nauczania w szkołach podstawowych, a skończywszy na ostatnim stadium, jakim jest etap studiowania.
Początek roku 2020 był rewolucyjny dla edukacji nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Specyfika obecnych czasów i pandemia COVID-19 ograniczyła w znacznym stopniu spotkania towarzyskie, w tym również możliwość realizacji zajęć edukacyjnych w formie stacjonarnej w murach szkolnych. Edukacja zdalna odbywała się w polskich szkołach od marca do czerwca 2020 roku oraz od października 2020 roku do chwili obecnej. Pandemia doprowadziła do masowego zamykania szkół nie tylko w Polsce, ale i w całej Europie. Biorąc pod uwagę wyżej wymienione okoliczności, nauka online stała się formą realizacji programu nauczania. Wiele podmiotów gospodarczych, instytucji edukacyjnych – w tym też szkoły – zostało zobligowanych do tego, aby w przyspieszonym tempie przystosować się do nauczania online i wdrożyć e-learning w pełnym zakresie.
Dostęp do sieci internetowej w dobie XXI wieku stanowi więc nieodzowny element w procesie nauczania. Organem państwowym, który wydaje odpowiednie zalecenia w związku z wprowadzeniem, monitorowaniem oraz realizacją nad procesem nauki zdalnej jest Ministerstwo Edukacji Narodowej, którego obecnym przedstawicielem jest Minister Przemysław Czarnek.
Pomieszczenia w wielu salach szkolnych – nie tylko tych komputerowych – są wyposażone w sprzęt do pracy przy komputerze, który służy zarówno uczniom, jak i nauczycielom. Przyswajanie wiedzy w formie multimedialnej jest dużo szybsze od tradycyjnych metod nauki. Dzięki nim możemy połączyć formę nauki z rozrywką, a tym samym zwiększyć maksymalnie zaangażowanie i aktywność ucznia. Zastosowanie multimediów i dostępu do sieci pozwala na wielowątkową realizację tematów, wyjście poza utarte schematy nauczania.
Rodzaje form zdalnych i narzędzi do realizacji połączenia.
W pełni zorganizowana lekcja zdalna wymaga również połączenia video i transmisji online. Istnieje na rynku wiele różnych platform, które służą do realizacji takich połączeń. W trakcie lekcji zarówno nauczyciel, jak i uczeń mogą skorzystać z formy przekazu obrazu w postaci włączenia kamery i przekazania video w czasie rzeczywistym oraz emisji głosu przez użycie mikrofonu. Stosowane formy nie mają charakteru jednostronnego, ale powinny być nastawione na formy interaktywne – rozmowę za pomocą czatu, bądź konwersację. Do najbardziej popularnych platform wykorzystywanych w branży szkolnictwa należy aplikacja Misrosoft Teams, pakiet Misrosoft Office 365. Na nauczycielu, jako administratorze grupy klasowej leży odpowiedzialność, aby w tego rodzaju aplikacjach w odpowiedni sposób skonfigurować zespół klasowy i nawiązać z uczniami połączenie. Sztuką jest zarządzanie takim zespołem klasowym, przez zamieszczanie atrakcyjnych materiałów dla grupy odbiorców.
Należy mieć na uwadze również fakt, że poza samą realizacją materiału lekcyjnego w trakcie lekcji nauczyciel musi również sprawdzić obecność uczniów w trakcie połączenia oraz móc oceniać ich postęp nauki dzięki możliwości wstawiania odpowiednich ocen. W tej sytuacji narzędziem, które jest w Polsce praktykowane jest platforma LIBRUS: https://portal.librus.pl/. Pełni on rolę dziennika elektronicznego, do którego dzięki specjalnie wygenerowanym danym dostępowym mają możliwość wejścia nauczyciele, uczniowie, jak i rodzice uczniów. Platforma LIBRUS dostępna jest w wersji desktopowej, jak i na urządzeniach mobilnych.
Platformy edukacyjne
- https://www.epodreczniki.pl – jest to darmowe narzędzie edukacyjne oferowane nauczycielom oraz uczniom. Można na tej platformie znaleźć materiały dydaktyczne, treści w formie testów, prezentacji, filmów, lekcje interaktywne, które nauczyciel może współdzielić z uczniami. Narzędzie jest bezpłatne, udostępnione na otwartej licencji Creative Commons, co oznacza że nauczyciele mogą go używać, modyfikować, przerabiać, drukować oraz kopiować. Opracowane zostało zgodnie z podstawą programowa dla szkoły podstawowej oraz szkół ponadpodstawowych. Z platformy można skorzystać z różnego rodzaju urządzeń – komputer, laptop, smartfon. Jest dostosowana do uczniów, którzy mają różnego rodzaju dysfunkcje;
- https://www.cke.gov.pl/ – Centralne Komisja Egzaminacyjna – na tej stronie uczniowie oraz nauczyciele znajdą materiały, które będą przydatne do usystematyzowania i utrwalania wiedzy w przygotowaniu do egzaminów;
- https://lektury.gov.pl/ – portal ten pełni postać wirtualnej biblioteki, w której można znaleźć lektury szkolne przeznaczone dla uczniów szkół podstawowych oraz ponadpodstawowych. Cały zbiór pozycji dostępny jest bezpłatnie, bez konieczności logowania się;
- https://scholaris.pl/ – scholaris to portal wiedzy przeznaczony dla nauczycieli oraz uczniów, gdzie znajdziemy bezpłatne zasoby edukacyjne, dostosowane do wszystkich etapów kształcenia. Znajdziemy w nim gotowe scenariusze lekcji, ćwiczenia, teksty, animacje, slajdy, gry dydaktyczne oraz filmy;
- https://polona.pl/ – jest to jedna z najnowocześniejszych bibliotek cyfrowych na świecie. Znaleźć tam można dużą liczbę pozycji, które w większości są dostępne bezpłatnie;
- http://www.bc.ore.edu.p/ – jest to strona Biblioteki Cyfrowej Ośrodka Rozwoju Edukacji (ORE). Oferuje 960 tytułów książek i czasopism dla nauczycieli i wszystkich zainteresowanych problematyką oświatową;
- https://platforma.bk.pan.pl/ – jest to serwis w ramach którego dostępne są liczne dokumenty, rękopisy, mapy, kolekcje malarstwa i inne bezcenne publikacje, często unikatowe na skalę światową;
- https://ninateka.pl/edu – jest to serwis, w którym znajdują się filmy dokumentalne, fabularne, reportaże, animacje, filmy eksperymentalne, zapisy spektakli teatralnych i operowych, rejestracje koncertów, relacje dokumentujące życie kulturalne i społeczne oraz audycje radiowe. Udostępnia konto EDU, które jest skierowane do nauczycieli oraz uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych;
- http://www.muzykotekaszkolna.pl/ – muzykotekaszkolna to serwis edukacyjny przygotowany na zlecenie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wydawany przez Filmotekę Narodową – Instytut Audiowizualny. Zadaniem tego serwisu jest kształcenie odbiorców muzyki oraz aktywnych uczestników kultury, a także podniesienie poziomu powszechnej edukacji muzycznej w Polsce;
- http://www.wlaczpolske.pl/ – jest to podręcznik dla młodych obywateli narodowości polskiej, którzy przebywają i uczą się za granicami kraju;
- https://przystanekhistoria.pl/, https://ipn.gov.pl/pl/edukacja-1/portale-tematyczne – portale, które zawierają zakres tematyczny z obszaru nauk historycznych;
- https://www.kopernik.org.pl/ – jest to portal, który oferuje nauczycielom gotowe scenariusze lekcji, eksperymenty, webinaria i inne inspirujące materiały edukacyjne z zakresu nauk przyrodniczych i ścisłych;
Istnieją również interaktywne tablice, webquesty, podcasty, blogi oraz videocasty, które pedagog może wdrożyć do przygotowania ciekawego scenariusza lekcyjnego. Dzięki takim narzędziom możemy skorzystać z plansz, map, symulacji, modeli, rebusów, krzyżówek. Jednak samo wdrożenie takich elementów nie jest wystarczające – nauczyciel musi je odpowiednio wykorzystać i sformułować w ramach danego tematu lekcji. Dzięki temu rola ucznia nie kończy się tylko i wyłącznie na biernym siedzeniu w ławce szkolnej i wykonywaniu zaleceń nauczyciela. Jest on w pełni zaangażowany w realizację tematu wykorzystując swoje wszystkie zmysły – dzięki czemu uczniowie łatwiej przyswajają nowy materiał oraz szybciej zapamiętują wiedzę. Stosowanie przez grono pedagogiczne wyżej wymienionych materiałów interaktywnych wymaga od każdego nauczyciela nauki ich wykorzystania.
Rolą nauczyciela jest bycie mentorem, pewnego rodzaju drogowskazem w procesie samodzielnego poszukiwania rozwiązań w ramach opracowania danego tematu przez ucznia. Nauczyciel powinien korygować działania klasy, motywować uczniów do nauki.
Dzięki formom zdalnym pedagog ma możliwość zabrać uczniów na wirtualną wycieczkę. Na lekcji geografii klasa może więc udać się w góry, zobaczyć realnie tereny górskie, rodzaje skał, a na lekcji biologii nauczyciel może zabrać uczniów nad morze, aby zobaczyć organizmy żywe, które bytują w głębokich wodach. Nauczyciel historii ma możliwość odbycia wycieczki wraz ze swoją klasą do muzeum.
Z każdym rokiem zwiększa się liczba obiektów, podmiotów, firm, które umożliwiają odwiedzenie i zobaczenie ich linii produkcyjnych, wewnętrznych struktur dzięki formie wirtualnego spaceru. To wszystko daje uczniom oraz nauczycielom możliwość zobaczenia czegoś na żywo, ale bez wychodzenia z domu. W trakcie takich lekcji możliwe jest zadawanie pytań przewodnikom w czasie rzeczywistym.
Dzięki formie zdalnej, online – możemy transmitować w trakcie lekcji różne ważne osobowości, nawiązać kontakt z ekspertami oraz autorytetami, którzy nie byliby w stanie pojawić się w szkole osobiście.
Pomimo tego, że lekcje zdalne i korzystanie z sieci dają wręcz nieograniczone możliwości, trzeba mieć jednak na uwadze, że nauczyciel powinien stać nieustannie na straży. Powinien odpowiednio pokierować uczniem, aby ten korzystał z tych zasobów w sposób mądry i prawidłowy.
Wyniki analizy w wybranej placówce edukacyjnej.
W niniejszym podpunkcie przedstawię wyniki ankiety, która została przeprowadzona przy współpracy z uczniami ze Szkoły Ponadpodstawowej nr w Jaworznie za zgodą Dyrektora Szkoły Pana dr Dobiesława Derdy. W badaniu wzięło udział 165 uczniów.
Ankieta dotyczyła weryfikacji procesu nauki w formie zdalnej. Została utworzona przez funkcję „Formularze” na platformie Google. Uczniowie otrzymali ankietę za pomocą wiadomości prywatnej przy użyciu dziennika elektronicznego LIBRUS.
Wyniki ankiety wyglądają następująco:
Wykres nr 1: Badanie statystyczne uczniów.

Stanowcza większość uczniów, ma świadomość tego, że szkoła przeszła całkowicie na używanie jednej platformy do nauki zdalnej Microsoft Teams. Odpowiedzi inne jak „nie” lub „nie wiem” mogą wynikać z faktu, iż uczniowie w swoim wewnętrznym środowisku kontaktują się dodatkowo za pomocą innych opcji.
Wykres nr 2: Badanie statystyczne uczniów.

Ponad 50% osób, które udzieliły odpowiedzi w ankiecie, posiada informację, iż szkoła ma możliwość udostępnienia sprzętu komputerowego uczniom, którzy nie posiadają takiego sprzętu w domu co jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Odpowiedzi „nie” lub „nie wiem” mogą świadczyć o tym, że znaczna część osób posiada jednak własny sprzęt komputerowy i nigdy nie potrzebowała dowiadywać się, czy placówka szkolna oferuje taką opcję.
Wykres nr 3: Badanie statystyczne uczniów.

Zdecydowana większość uczniów – 38,2% ocenia poziom komunikacji z nauczycielami, jako dobry, a 17% jako bardzo dobry. Świadczy to o tym, że nauczyciele faktycznie stają na wysokości zadania, aby nauka w formie zdalnej odbywała się z zachowaniem procesu edukacji na najwyższym poziomie. 33,9% uczniów uważa, że nauka poziom komunikacji z nauczycielami jest na poziomie dostatecznym, a 9,1% uczniów ocenia ten element jako mierny. Elementami. które mogą się przyczyniać na negatywny wpływ poziomu komunikacji może stanowić sprawny sprzęt oraz sieć internetowa zarówno po stronie ucznia, jak i nauczyciela.
Wykres nr 4: Badanie statystyczne uczniów.

Lekcje w zdecydowanie przeważającej formie odbywają się w czasie rzeczywistym, jako wideokonferencja – 81,2%. Analizując wyniki ankiety można zauważyć, że wielu nauczycieli wprowadza w realizację programu nauczania formy interaktywne w postaci zadań online na platformach do tego przeznaczonych.
Wykres nr 5: Badanie statystyczne uczniów.

Zdecydowana większość uczniów 65,5% wskazała, że nie potrzebuje w trakcie nauki pomocy ze strony rodziców lub rodzeństwa. 30,5% badanych korzysta z takiej pomocy od czasu do czasu, a 4,8% odpowiedziała, że pomoc osoby bliskiej jest im potrzebna. Możemy zatem wnioskować, że uczniowie w sporadycznych przypadkach potrzebują dodatkowej pomocy poza rolą nauczyciela przedmiotu do zrozumienia i zrealizowania treści z lekcji.
Wykres nr 6: Badanie statystyczne uczniów.

Uczniom w edukacji zdalnej najbardziej podoba się elastyczny czas nauki – 44,8%. Pomimo tego, że lekcje odbywają się w czasie rzeczywistym wielu nauczycieli wydłuża czas na oddanie różnego rodzaju prac, mając świadomość tego, że każdy z uczniów korzysta z różnego sprzętu komputerowego, różnego dostępu do sieci internetowej, oprogramowania etc. i muszą oni mieć dopasowany czas na realizację treści wg wyżej zależnych czynników. Potwierdza to również fakt, iż 34,5% osób wskazało odpowiedź, że cenią możliwość dostosowania tempa i sposobu przyswajania nowej partii materiału. 31,5% badanych podoba się samodzielność w uczeniu się. 28,5% uczniów ceni spotkania online z klasą i nauczycielami dzięki możliwość połączenia przez wideokonferencję. 10,9% badanych podoba się forma realizowanych miniprotokółów.
Wykres nr 7: Badanie statystyczne

Uczniowie mieli również możliwość wskazania problemów z jakimi borykają się w trakcie nauki online. Najczęściej pojawiającą się odpowiedzią – bo aż 63,6% były to problemy techniczne. 38,8% uczniów wskazało niepowodzenia ze zrozumieniem nowych treści, a trzecim najczęściej powtarzającym się problemem – 9,1% była konieczność dzielenia komputera z rodzeństwem. Pytanie było pytaniem otwartym, gdzie była możliwość dopisania dodatkowej, własnej odpowiedzi. Skorzystało z tej opcji niewielu ankietowanych. Te osoby, które jednak dopisały coś od siebie wskazywały problemy takie jak:
- natłok zbyt dużej ilości materiału;
- wspólny pokój z rodzeństwem;
- duża ilość czasochłonnych zadań;
- za szybko realizowane treści.
Wykres nr 8: Badanie statystyczne uczniów.

Większość uczniów posiada sprzęt indywidualny w ramach własnych potrzeb – 85,5%. 14,5% musi dzielić komputer z rodzeństwem.
Wykres nr 9: Badanie statystyczne uczniów.

Zdecydowana większość osób, która ma konieczność dzielenia sprzętu komputerowego z rodzeństwem, dzieli go tylko z jedną osobą – bratem lub siostrą.
Wykres nr 10: Badanie statystyczne uczniów.

Stanowcza większość osób bo aż 98,2% posiada dostęp do urządzenia mobilnego – smartfona lub tabletu z dostępem do sieci internetowej. Daje to dodatkowe możliwości połączenia się z nauczycielem w trakcie lekcji na wypadek braku dostępu do sprzętu komputerowego. Tylko nieliczni – 1,8% co stanowi 3 osoby, wskazały odpowiedź, że takiego produktu nie posiadają.
Wykres nr 11: Badanie statystyczne uczniów.

W temacie obciążenia nauką zdania są podzielone, co jest widoczne na powyższym wykresie. Największa liczba osób wskazała odpowiedź, że czują się obarczeni ilością nauki w sposób dostateczny, czyli średni. Pozostałe odpowiedzi rozkładają się w sposób w miarę równomierny. Może świadczyć to o tym, że każdy z uczniów ma inne uwarunkowania i środowisko pracy w formie nauki online co wpływa na poziom obciążenia ilością materiału.
Wykres nr 12: Badanie statystyczne uczniów.

Większość ankietowanych – 71,2% osób zadania i nowy materiał realizuje systematycznie. 28,8% uczniów nie wykonuje powierzonych im zadań systematycznie. Ograniczenia w postaci nie realizowania materiału na bieżąco mogą wynikać z wcześniej uwzględnionych problemów technicznych, konieczności dzielenia komputera z rodzeństwem, etc.
Wykres nr 13: Badanie statystyczne uczniów.

Jeśli chodzi o ilość jednostki czasowej, jaką uczniowie przeznaczają na naukę w trybie zdalnym, większość osób ankietowanych wskazała odpowiedź 5-6 godzin dziennie – 44,2%. 33.3% uczniów wskazała odpowiedź, że uczą się dziennie 7-8 godzin, 17,6% ankietowanych przeznacza na naukę 9-10 godzin dziennie. Z racji tego, że było to pytanie otwarte pojawiły się również dodatkowe odpowiedzi takie jak: „tyle co na lekcjach”.
Wykres nr 14: Badanie statystyczne uczniów.

Pytaniem, które kończyło ankietę była ocena poziomu nauki zdalnej w ZSP2 w Jaworznie przez uczniów. Wyniki wg powyższego wykresu są zadowalające. Zdecydowana większość ankietowanych – 49,1% wskazuje poziom nauki zdalnej, jako dobry lub bardzo dobry. 35.2% ankietowanych uważa, że realizacja programu w postaci online jest na poziomie dostatecznym. Tylko 15,8% uczniów uważa, że tryb nauki zdalnej jest na poziomie dopuszczającym lub niższym.
Podsumowując wyniki powyższej ankiety możemy dojść do wniosku, że uczniowie sprawnie odnaleźli się w nowej rzeczywistości. W większości przypadków z łatwością przyswoili i przestawili się na nową formę realizacji zajęć szkolnych. Należy mieć na uwadze, że bardzo dużą zasługą w tym temacie wykazała się dyrekcja szkoły oraz grono pedagogiczne.
Plusy i minusy edukacji zdalnej. Idealne zasady E-learningu.
Zdalna forma edukacji – tak samo jak i jej tradycyjny odpowiednik – ma swoje zalety ale również i wady. Dotyczą one zarówno prowadzących zajęcia jak i samych uczniów. Będąc w pierwszej grupie – prowadzących – mogę stwierdzić, iż do głównych zalet nauczania w formie zdalnej należą:
- zwiększona efektywność przekazywania wiedzy poprzez wykorzystywanie narzędzi takich jak prezentacje, testy przy pomocy platform edukacyjnych;
- większa skuteczność w śledzeniu postępów uczniów oraz szybsza możliwość reakcji;
- oszczędność kosztów związanych z dojazdem do szkół, wynajmowaniem sal;
- oszczędność czasu związana z przygotowaniem oraz dojazdem do placówki;
- oszczędność materiałów służących do przygotowywania testów, kartkówek etc.;
- możliwość prowadzenia zajęć z dowolnego miejsca;
- możliwość ponownego odczytu zajęć, powrotu do list obecności;
- możliwość lepszego dotarcia do uczniów, którzy są skryci, wstydzą się występować na forum
Rozważając natomiast problemy z jakimi boryka się kadra nauczycielska wobec edukacji on-line wybrałam i po krótce opisałam te według mnie najistotniejsze:
- brak znajomości pełnego zakresu możliwości danej platformy e-learningowej. Mimo zalet płynących z możliwości nowoczesnych platform edukacyjnych, wielu prowadzących zajęcia nadal nie potrafi w pełni z nich korzystać. Nauczyciel prowadzący zajęcia w trybie zdalnym sam wpierw musi nauczyć się poprawnego korzystania z platformy e-learningowej. Wszystkie lekcje winny być przygotowane ze starannością biorąc pod uwagę techniczny punkt widzenia;
- brak możliwości bezpośredniego kontaktu z uczniami, co za tym idzie – brak pełnej świadomości odnośnie tego, co tak naprawdę w momencie trwania zajęć uczeń robi. Nauczyciel musi umiejętnie skupiać uwagę swych uczniów w trakcie zajęć, by osiągane przez nich wyniki były rzetelnym odzwierciedleniem przekazywanej przez niego wiedzy. Prowadzący zajęcia muszą w sposób stały zachowywać czujność i nieustannie podejmować próby personalizacji cyfrowej nauki;
- zwiększona trudność w budowaniu zaufania na linii nauczyciel-uczniowie. W każdym zespole potrzebny jest charyzmatyczny, konkretny ale i empatyczny lider. Biorąc za cel efektywność nauki każdy z nauczycieli musi stale budować zaufanie względem siebie, dawać jasne sygnały i tworzyć bezpieczną przestrzeń dla każdego ucznia. W trakcie trwania zajęć on-linę, kiedy uczniowie mają wyłączony przekaz video – budowanie takiego bezpiecznego obszaru jest trudne, co negatywnie wpływa na integrację grupy;
- problemy techniczne spowodowane słabym łączem Internetowym lub przerwami w dostawie prądu.
Biorąc pod uwagę zalety i wady e-learningu z punktu widzenia uczniów, moim zdaniem do najważniejszych korzyści płynących z tej formy edukacji można zaliczyć:
- łatwość kontaktu z nauczycielem dzięki możliwości korzystania z czatów, komunikatorów platform;
- nieśmiali uczniowie zamiast zadawać pytanie na forum gdy jest coś dla nich niezrozumiałe, mogą wrócić do danej lekcji wielokrotnie i sami odnaleźć odpowiedź na nurtujące ich pytania;
- uczniowie oszczędzają czas potrzebny na dojazd do szkoły, zyskując dzięki temu większe możliwości własnego rozwoju;
- uczniowie oraz ich rodzice oszczędzają pieniądze;
- zmniejszone zostaje ryzyko występowania chorób zakaźnych;
- następuje wzrost znajomości obsługi komputera, programów, Internetu;
- nauczanie zdalne obniża stres zarówno psychiczny i fizyczny związany z relacjami na linii nauczyciele-uczeń oraz uczeń-uczeń;
- uczniowie mają większy komfort psychiczny spowodowany zdobywaniem nauki w zaciszu własnego domu, stają się bardziej pewni siebie i otwarci.
Głównym problemem zaś z jakim borykają się uczniowie w trakcie edukacji zdalnej jest wedle mojej oceny obniżenie możliwości nabywania i rozwijania kompetencji miękkich. Młodzi ludzie przebywając fizycznie wśród swoich rówieśników zdobywają umiejętności, budują relacje międzyludzkie, uczą się rozwiązywać konflikty i funkcjonować poprawnie pośród społeczeństwa. Biorąc udział w zajęciach on-line mają obniżone możliwości zdobywania życiowego doświadczenia i obniża się ich poczucie przynależności do danej społeczności. Do pozostałych wad e-learningu zaliczyć mogę: problemy techniczne z łączem Internetowym, brak dostępu do sprzętu, rozpraszające dźwięki dobiegające z tła.
Podsumowując zalety i wady e-learningu mogę stwierdzić, iż według mnie tych drugich jest o wiele mniej. Nie zmienia to jednakże faktu, iż w celu zniwelowania jak największej ilości tych złych stron edukacji zdalnej, należy zastanowić się jakie kroki można byłoby w tym celu podjąć. Jak możemy wyobrazić sobie idealny e-learning? Co każdy z nas by do niego dodał? Jakich rzeczy nam, jako społeczeństwu brakuje, aby nauka online odbywała się na najwyższym poziomie? Elementy, które według mnie można byłoby wyszczególnić to:
- dostęp do najszybszej sieci internetowej bez żadnych ograniczeń. Nie miałoby tutaj wpływu miejsce zamieszkania danej osoby, cena etc;
- dostęp do nowoczesnych urządzeń przez wszystkich uczniów, który byłby sfinansowany ze środków budżetu państwowego. Niestety często występują w tym temacie różnego rodzaju ograniczenia, do których przyczyniają się m.in. możliwości finansowe rodziców uczniów, sprawy logistyczne;
- dobrze przeszkolona kadra dydaktyczna pod kątem funkcjonalności lekcji w sieci;
- realizacja szkoleń państwowych z zakresu wdrażania i używania nowoczesnych metod realizacji
- lekcji online;
- darmowe szkolenia dla uczniów z zakresu samodyscypliny;
- zapewnienie wsparcia psychologicznego zarówno uczniom jak i rodzicom.
Podsumowanie
Mając na uwadze analizę wyników płynących z badań ankietowych, które zostały przeprowadzone przeze mnie na rzecz pracy podyplomowej oraz wiedzę zdobytą w trakcie studiowania informacji dotyczących przygotowania pedagogicznego mogę stwierdzić jednoznacznie, iż rola Internetu w edukacji jest przydatna, a nawet ułatwiająca w dużej mierze zdobywanie wiedzy. Fakt ten mogę poprzeć również własnymi doświadczeniami zbieranymi przez lata w pracy wykładowcy. Nauka prowadzona w formie e-learningu – podobnież jak w przypadku tradycyjnego nauczania – ma zarówno swoje wady jak i zalety. Warto jednakże zaznaczyć, że najważniejszym jest fakt, iż e-learning daje możliwość nauki wygodnej, efektywnej oraz generującej niższe koszty niż forma tradycyjna. Jednocześnie należy zadbać o rozwój społeczny uczniów i znaleźć złoty środek pomiędzy edukacją zdalną a nabywaniem kompetencji miękkich przez uczniów. Przejście z tradycyjnej formy edukacji na tryb zdalny to ogromne wyzwanie dla wszystkich nauczycieli przekazujących wiedzę, uczniów ale i ich rodzin i pozostałych współuczestników życia szkolnego. Społeczeństwo musi na bieżąco uczyć się dostrzegania korzyści płynących z e-learningu, rozwiązywania problemów i wyciągania wniosków. Cyfryzacja procesów nauczania w ostatecznym rozrachunku może okazać się najkorzystniejszą formą edukacji, a przeprowadzona poprawnie może przynieść wiele pozytywów dla wszystkich.
Bibliografia:
Strona internetowa: https://www.gov.pl/web/edukacja
Cieślak M., Frączek M., Telepraca i praca zdalna od A do Z, 2020
Danieluk M., TIK w pigułce, narzędziownik nauczyciela, 2019
Domagała-Zyśk E., Zdalne uczenie się i nauczanie a specjalne potrzeby edukacyjne – z doświadczeń pandemii Covid-19, 2020
Frania M., Nowe media, technologie i trendy w edukacji. Oficyna Wydawnicza Impuls, 2018
Kuźmicz K., E-learning kultura studiowania w przestrzeni sieci, 2015
Pogorzelska A., Wójcik P., Wójcik B., Jak pracować zdalnie i nie zwariować, 2020